در چند حدیث معتبر از رسول خدا –ص- منقول است که وقتی کسی قصد نزدیکی با همسرش را دارد مانند مرغان به نزد او نرود بلکه اول با او ملاعبه و دست بازی و شوخی کند و سپس با او نزدیکی کند . ( حلیه المتقین ، انتشارات هجرت ، چ 11 ، ص 126 )
گفتنی است , آیه ای که در رابطه با مایه آرامش بودن زنان برای مردان است , آیه 187 سوره بقره است . در این آیه , نه تنها زنان مایه آرامش برای زنان معرفی شده , بلکه مردان نیز متقابلا" برای زنان به عنوان وسیله آرامش و آسایش بیان گردیده است : »هن لباس لکم و انتم لباس لهن ; آنان برای شما لباس هستند و شما برای آنان لباس هستید«. مفسران پیرامون معنا و مفهوم آیه فوق بیان های مختلفی دارند که بخشی از آنها چنین است :
واژه «حور» از نظر لغت به معناى «خروج از حالت سابق و تبدیل به گونه جدید» است براى آگاهى بیشتر ر.ک: حسن، مصطفوى، التحقیق فى کلمات القرآن، ج 2، ص 335.. در تبدیل به گونه جدید، دو نظر میان مفسران هست.
گروهى از جمله علامه طباطبایى بر این عقیدهاند که: دقت و توجه درباره اوصافى که در قرآن مجید براى «حور» بیان گردیده، چنین استفاده مىشود که این تبدیل به گونه اوصاف زنانه است؛ نه موجودى که آثار و اوصاف مردانه را در بر داشته باشد. به همین جهت به نظر مىرسد که مراد از حور طایفه مؤنث باشد، نه طایفه مذکر.المیزان، ج 18، ص 240 و ج 19، ص 223 و 247. اما اینکه پاداش زنان مؤمن در بهشت چیست؟ در منابع کلامى و روایى چنین آمده که در روز قیامت، اگر همسر زن مؤمن، اهل بهشت بود، او را اختیار مىکند و اگر از اهل جهنم بود، یک مرد را از میان مردان بهشتى برمىگزیند.
نماز مورد نظر شما نمازى است که امام على(علیه السلام) براى تمام کسانى
که تصمیم به ازدواج دارند توصیه نموده اند در این نماز ضمن این که درخواست
از خداوند متعال مى باشد، خود بیانگر عالى ترین معیارها در گزینش همسر
شایسته نیز مى باشد.
آن حضرت چنین فرموده اند: هر کس از شما براى ازدواج
تصمیم گرفت، دو رکعت نماز بخواند، بعد سوره حمد و یس را قرائت کند و پس از
آن حمد و ثناى الهى را بجاى آورد، و بگوید:
«قالَتْ إِحْداهُما یا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمِینُ. قالَ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أُنْکِحَکَ إِحْدَى ابْنَتَیَّ هاتَیْنِ عَلى أَنْ تَأْجُرَنِی ثَمانِیَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِکَ وَ ما أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْکَ سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ. قالَ ذلِکَ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ أَیَّمَا الْأَجَلَیْنِ قَضَیْتُ فَلا عُدْوانَ عَلَیَّ وَ اللَّهُ عَلى ما نَقُولُ وَکِیلٌ»؛ قصص (28)، آیه 26 - 28.؛ «یکى از آن دو (-(دختر )-)گفت: اى پدر! او را استخدام کن؛ زیرا بهترین کسى است که استخدام مى کنى؛ هم نیرومند (-(و هم )-) در خور اعتماد است. (-(شعیب )-) گفت: من مى خواهم یکى از این دو دختر خود را (-(که مشاهده مى کنى )-)، به نکاح تو در آورم؛ به این (-(شرط)-) که هشت سال براى من کار کنى، و اگر ده سال را تمام گردانى، اختیار با توست و نمى خواهم بر تو سخت گیرم و مرا ان شاءالله از درستکاران خواهى یافت. (-(موسى )-)گفت: این (-(قرار داد)-)، میان من و تو باشد که هر یک از دو مدت را به انجام رسانیدم، بر من تعدى (-(روا )-)نباشد و خدا بر آن چه مى گوییم، وکیل است».
توجه به این نکته لازم است که خداوند در قرآن مجید (آیه 35 سوره ق)
میفرماید: «هر چه را بخواهند در آنجا دارند و پیش ما فزونتر [هم] هست».
لذا اگر یکی از خواستههای انسان این باشد و همسر او نیز از اهل بشت،
خداوند به او عطا میکند.
در آیه 21 سوره طور میفرماید: «و کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان
آنان را در ایمان پیروی کردند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهیم کرد و
چیزی از کار[ها]شان را نمیکاهیم هر کسی در گرو دستاورد خویش است». این آیه
یکی از معجزات بلاغی قرآن است و نشان میدهد که همه بستگان در بهشت از
نعمت همجواری برخوردارند و قرآن با بیان فرزندان همه خویشان از جمله همسر
انسان را نیز همجوار انسان معرفی کرده است زیرا لازمه بودن فرزند در بهشت
در کنار والدین این است که زن و شوهر نیز با یکدیگر باشند و همینطور دیگر
بستگان و چه بسا این که در آیه قبل که فرمود: «پیش ما فزونتر هست» یکی از
مصادیق آن الحاق فرزندان به آنان میباشد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 3/7754)
